-
1 napal|ić
pf — napal|ać impf Ⅰ vi 1. (rozpalić ogień) to make a. to light a fire- napalić pod kuchnią/w kominku to light a fire in the (kitchen) stove/fireplace- w pokoju jest już napalone the room is warm now2. (zadymić papierosami) to fill [sth] with tobacco smoke- napaliliście tak, że trudno oddychać you’ve smoked so much, it’s difficult to breathe now3. (dużo zniszczyć) to burn (up) a lot of- napalić starych listów/dokumentów to burn a lot of old letters/documents4. (dużo wypalić) to smoke a lot of cigarettes Ⅱ napalić się 1. pot. (nasycić się paleniem) rzucam palenie, już się dość napaliłem I’ve had enough of a. I’m fed up with smoking, I’m giving it up 2. pot., posp. to have a yen pot.- napalił się na kupno samochodu he had a yen to buy a car pot.- napalił się na tę dziewczynę he has the hots for this girl pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > napal|ić
-
2 nadrzeć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadrzeć
См. также в других словарях:
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
nadrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vb, nadrzećdrę, nadrzećdrze, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarli, nadrzećdarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrwać, wyszarpać pewną ilość czegoś; zgromadzić pewną ilość czegoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadrzeć — dk XI, nadrzećdrę, nadrzećdrzesz, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarty 1. «wydrzeć, wyszarpać czegoś pewną ilość; drąc, wyrywając coś zgromadzić pewną ilość» Nadrzeć mchu, trawy, pierza. 2. «drąc zniszczyć dużo czegoś; narozdzierać, zedrzeć»… … Słownik języka polskiego
napsuć — dk Xa, napsućpsuję, napsućpsujesz, napsućpsuj, napsućpsuł, napsućpsuty «zepsuć wiele czegoś, popsuć, uszkodzić, zniszczyć» Napsuł dużo zabawek. ◊ pot. Napsuć komuś krwi, zdrowia «być często przyczyną czyjegoś gniewu, zdenerwowania; wiele razy… … Słownik języka polskiego
zrujnować — dk IV, zrujnowaćnuję, zrujnowaćnujesz, zrujnowaćnuj, zrujnowaćował, zrujnowaćowany 1. «doprowadzić do ruiny, do zniszczenia; zburzyć, zniszczyć» Huragan zrujnował osadę. Dom został zrujnowany w czasie wojny. ◊ Zrujnować zdrowie, nerwy itp.… … Słownik języka polskiego
rozbić (się) [rozlecieć się] w drobny mak — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozbić coś na dużo małych kawałków; rozwalić się, rozlecieć się w kawałki; zniszczyć coś bezpowrotnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanka spadła ze stołu i rozleciała się w drobny mak. Wazon rozbił się w drobny mak. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
schodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, schodzićdzę, schodzićdzi, schodź {{/stl 8}}– zejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, schodzićjdę, schodzićjdzie, zejdź, zszedł || zeszedł, zeszła, zeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
